Hayattaki en büyük hatanız nedir diye sorsam? Veya en büyük hatalarınız… Aklınıza bir şeyler geliyor mu? Siz bunu düşünürken benim de aklıma bir yandan “Aldırmam hiç yağmurlara, benim güzel hatalarım var” diyen, bir yandan da “Hatalar yaptım kötü biriyim” diyen şarkı sözleri geliyor.
İnsanın hayatta kendisiyle arasının en kötü olduğu zamanların başında gelir hata yaptığının farkına vardığı zamanlar. En çok o gün kendinize kızarsınız ve en çok o gün kendinizle aranız açılır. Oysa kendinizle aranızın açılması iç savaş gibidir. İç savaştır zaten kolay yenilgilerin sebebi. Kendinizle aranız iyi olmazsa eğer, hayat mücadeleniz yarım kalır ve pes etmiş sayılırsınız. Çünkü ortada artık mücadele edecek birisi kalmaz ki.
Peki kendimizle aramızın iyi olması için hatalarımızı sevmeli miyiz? Açık konuşmak gerekirse hiç sevilecek gibi değiller. Sevilecek olsalar isimleri hata olmazdı zaten. Yıllar önce gittiğim dijital sanat sergisinde bir yazı görmüştüm. Gördüğüm ve hiç unutmadığım o yazı şöyle diyordu:
“Hatalarımı vurabilirim!”
Gitmiş olduğum bu bahsettiğim Sezen Aksu’nun dijital sanat sergisinde, 1976 yılında Hey Dergisi’nde yer alan Sezen Aksu’nun haberi dijital ekrana yansıtıldı. Yani 76 yılında Sezen Aksu bu cümleyi kullanmış. O yıldan dört yıl sonra da “Hata” şarkısını yazmış zaten. Sezen Aksu’ya katılıyorum çünkü hatalarımızı sevmekten çok onları vurmak isteyebiliyoruz. Bizi sekteye uğratan, hayatımızı donduran ve gerileten bir şeyi nasıl sevebiliriz ki?
İnsanın kendisine en çok kızdığı zaman, hata yaptığı zamandır. Bu kızgınlığın derecesini de hatanızın büyüklüğü belirler. Bazen insanlar hayatıyla oynayan, çok ciddi sonuçlar doğuran hatalar yapabiliyor. Hata yaptığımız zamanlar kendimizden neden nefret etmemeliyiz biliyor musunuz? Çünkü hatasız kul olmaz. Hiçbir insan mükemmel değildir ve hata yapmayan bir tane bile insan yoktur. Zaten her zaman doğru kararlar veremeyiz ki. Bu kusursuzluk demek ve hiçbirimiz kusursuz değiliz. Aksine onlarca kusurumuz var.
Hatalar ders çıkartmak içindir. Şu an sizden alıp götürse de, yıllar sonra daha fazla kayıp vermemenizi sağlar. Ama ne zaman sağlar? Eğer ders çıkartırsanız sağlar. Hatalar birer tecrübedir. Her hata bir şey öğrettikten sonra, bazı şeyleri yıkar ve gider. Bu yıkıntıdan ders alıp aynı ve benzeri hataları yapmamak da bize düşen şey.
Hatalarımızı yok edemeyiz ama onlardan sağlam dersler çıkartıp daha emin adımlar atmaya çalışabiliriz. Hatalarımızı sevmek zorunda değiliz, ama sanırım onları sindirip kabullenmek zorundayız.
Hayat devam ediyor…