Dünya Hemşireler Günü'nde yaşadıkları zorlukları anlatan hemşireler, sosyal medya üzerinden yaptıkları açıklamayla; “Performans sistemi ve idari baskı nedeni ile çok ameliyat yapmamız konusunda baskı var. Vaka aralarında yoğunluktan tuvalete gitmek bile mümkün olmuyor. Temiz hava almaya bile vaktimiz yok” dedi
Dünya Hemşireler Günü'nde yaşadıkları sıkıntıları anlatan hemşireler büyük zorluklarla karşılaştıklarını söyledi. Hemşireler, “Hafta sonu nöbetlerimiz 24 saat şeklinde oluyor. Hafta içi eğer hemşire sayısı gündüz vakaları için yeterliyse 16 saat, değilse 24 saat şeklinde oluyor” dedi. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi'nden çalışan bir hemşire de; “Evliyim, 1 çocuğum var. Çocuğuma şimdilik annem ve kayınvalidem dönüşümlü bakıyor ama önümüzdeki aylarda 3 yaşına girince kreşe başlatacağım. Sabah oğlum uyanıp beni görürse ağlama krizleri yaşıyoruz, evden kaçarak çıkıyorum. Çalıştığım bölüm ameliyathane ve çok yoğun bir birim. Sabah 8, akşam 4 neredeyse hiç mola vermeden çalışıyorum. Saat 4’te çıkabilirsem kendimi şanslı hissediyorum. Aynı ameliyathane çalıştığım arkadaşlarımı günlük mesaide hem fiziki ortamın büyüklüğünden hem de iş yoğunluğundan hiç göremediğim oluyor. Günlük mesai içinde 15-20 bin adım atıyoruz. Ameliyathane penceresi olmayan bir alan, gün içinde temiz hava alma şansımız hiç yok. Havalandırma sistemleri sürekli çalışıyor ve bunlar hem soğuk-sıcak dengesizliği yapıyor, sürekli gürültüye maruz kalıyoruz. Uzun vadede duyma problemleri yaşayacağız” ifadelerini kullandı.
Çok ciddi baskı yiyoruz
Ciddi baskılara maruz kaldıklarını da anlatan hemşireler; “Performans sistemi ve idari baskı nedeni ile çok ameliyat yapmamız konusunda baskı var. Vaka aralarında bizim önceki vaka ile ilgili işler ve sonraki vakayı hazırlama yoğunluğundan tuvalete gitmek bile mümkün olmuyor. Odaya bir dakika geç girmek bile kavga sebebi olabiliyor. Sorumlularımızla neredeyse hiç konuşulamıyor. Fırça yeme korkusundan konuşamıyoruz. Çok yoğun çalışıyoruz ama aldığımız ücretler çok düşük” dedi.
Geçinemiyoruz
Geçinemediğini anlatan Cemil Taşçıoğlu Hastanesi'ndeki hemşire ise şunları söyledi; “Hastane yakınında evlerin kirası çok yüksek o nedenle ben uzakta yaşıyorum. Servis yok. Hem otobüsler çok kalabalık hem de çok yorucu, ayakta gidip geliyorum. Gelen zamlarla ulaşım da çok pahalı. Aslında ücretlerimiz çok düşük olduğu için her şey çok pahalı geliyor bana. Eşim de yaklaşık benim kadar ücret alıyor, özel bir şirkette çalışıyor. Akşam 6’da çıkıyor. Çocuğu kreşe verdikten sonra, nöbetçi olduğum zamanlarda saat 4-7 arası çocuğu ne yapacağımı düşünüyorum kara kara.”
Hemşireler ülkeyi terk ediyor
Türk Hemşireler Derneği’nin 2023’te yayımladığı Hemşire Göç Eğilim Çalışması Raporu’nda yer verilen ve AralıkAğustos 2022 tarihleri arasında yapılan ankete göre de çalışmaya katılan hemşirelerin yüzde 76.3’ü yurtdışında hemşirelik yapmak istiyor. 29 yıldır hemşirelik yapan Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) Şişli Şube Başkanı Fadime Kavak, Cumhuriyet’e yaptığı değerlendirmede, “Eğitim açısından bir standart yok. Yasaları ve yönetmelikleri çok eski yıllarda kalmış bir meslek grubuyuz, bunların güncellenmesi gerekiyor. Hemşirelik sağlık alanındaki sorunların da tamponu olmuş durumda” dedi. Kavak, “Kamudaki hemşireler yoksulluk sınırının altında maaş alıyor. Çalışma koşulları ağır, bunun yanında bir de mobbinge maruz kalıyorlar. Sağlıkta şiddet hastanelerde çalışan herkesin sorunu olduğu kadar hemşirelerin de ciddi bir sorunu” ifadelerini kullandı.
Hemşirelerin sorunları
Hemşireler sorunları giderilmediği için yıllardır her 12 Mayıs'ta yaşadıkları temel sorunlarını şöyle sıralıyorlar;
➢ Hemşire iş gücü planlaması yapılmadan çok sayıda hemşirelik okulu açılması ve hemşirelik eğitiminin nitelik kaybı,
➢ Hemşirelerin insanca yaşamalarını sağlayan ücret politikalarının olmaması, performans teşvik vb. adlarla parça parça verilen ve emekliliği yansımayan yoksulluk sınırının altında ücret almaları ve fiili hizmet süresinin geriye dönük uygulanmaması
➢ On binlerce hemşire atama beklerken, hemşire açığı var gerekçesi ile hemşire görev, yetki ve sorumluluklarının diğer sağlık çalışanlarına devredilmesi,
➢ Fazla mesai, uzun çalışma saatleri ve aşırı iş yüküne bağlı tükenmişlik yaşanması, işten ayrılmaların ve hemşire devir hızın artması,
➢ Sertifikalı hemşirelerin kendi alanlarında çalıştırılmaması,
➢ Koruyucu sağlık hizmetlerinde kilit rol oynayan hemşirelerin, okul hemşireliği ve iş sağlığı hemşireliği vb. alanlarda istihdam edilmemesi,
➢ Hemşirelik yönetmeliğinde de tanımlanmış olan diyaliz hemşireliği, halk sağlığı hemşireliği, iş sağlığı hemşireliği vb. hemşireliğin özel alanlarının yok edilmesi,
➢ Hemşireler için güvenli çalışma ortamlarının oluşturulmaması,
➢ Hemşire hasta oranlarına yönelik yasal düzenlemelerin olmaması,
➢ Liderlik pozisyonlarına hemşirelere yeterince yer verilmemesi ve yönetim pozisyonlarına (bakım hizmetleri müdürlüğü, sorumlu hemşire vb.) hemşirelik kanunu ve yönetmeliğine aykırı olarak liyakat aranmadan hemşirelik dışı atamaların yapılması,
➢ Sendika ve hastane yöneticilerinin, karar mekanizmalarında sınırlarını aşması, hemşireler üzerinde güç kullanması ve baskı oluşturması, siyasi görüş ve yaşam tarzlarından dolayı ayrımcılığa ve etik dışı uygulamalara maruz kalınması,
➢ Hemşirelik yasası ve yönetmeliğinin işler kılınmaması, mevzuatın hemşirelik yasa ve yönetmeliğine göre düzenlenmemesi,
➢ Elli yılı aşkın bir süredir devam eden hemşirelikte lisansüstü eğitimine rağmen, kurumlarda halen uzman hemşirelik kadrosunun olmaması,
➢ Hemşirelerin mesleki gelişimleri için yeterince desteklenmemesi.